Zakaz postoju w dni parzyste B-38 Znaki zakazu: Oznacza zakaz postoju pojazdów w parzyste dni miesiąca; zakaz nie obowiązuje od godziny 21 do 24. Jeżeli zakaz wyrażony znakiem B-38 nie jest uprzednio odwołany przez taki sam znak z tabliczką T-25c, to obowiązuje do najbliższego skrzyżowania. Strefa ograniczonego postoju B-39 Znaki zakazu
W dużych miastach Polski liczba samochodów rośnie szybciej niż przybywa miejsc parkingowych. Dlatego wielu kierowców zostawia auta na chodnikach, trawnikach i skrzyżowaniach. Sprawdź, co im za to grozi i jak prawidłowo parkowanie - zdjęcia z ulic miastDla przykładu w Rzeszowie, stolicy województwa podkarpackiego jest zarejestrowanych ok. 100 tysięcy samochodów. Kolejne 20 tysięcy to auta spoza miasta, codziennie korzystające z jego infrastruktury. Tymczasem ogólnodostępnych, bezpłatnych miejsc parkingowych przy ulicach jest ok. 15 tysięcy. Dochodzą do tego oczywiście miejsca na terenach spółdzielni i wspólnot mieszkaniowych. Dodatkowe 5 tysięcy to parkingi centrów i galerii handlowych oraz parkingi Przez ostatnie lata miejsca postojowe budowaliśmy w zasadzie przy każdej ulicy w centrum. Zdajemy sobie sprawę, że potrzeby są zacznie większe, ale na kolejne parkingi nie mamy juz miejsca – tłumaczy Piotr Magdoń, dyrektor Miejskiego Zarządu Dróg w a przepisy drogowe, czyli kto i kiedy ma pierwszeństwoZ podobnymi problemami borykają się inne duże miasta. Władzie wielu z nich próbują zniechęcać kierowców do wjeżdżania do centrum powiększając strefy płatnego parkowania. Dzięki temu kierowcy w trosce o swoje portfele nie zostawiają samochodów na parkingach na całe dnie. Ale to nie rozwiązuje problemu. W centrach miast nadal widzimy auta stojące na chodnikach, jezdniach, skrzyżowaniach i trawnikach. Nierzadko bezprawnie blokujące miejsca dla niepełnosprawnych oraz utrudniające przejście pieszym. Policja przypomina, że zasady prawidłowego parkowania dokładnie określa kodeks parkowanie - ogólne zasadyOgólne warunki zatrzymywania i postoju pojazdu określa art. 46 kodeksu drogowego, który brzmi następująco:1) Zatrzymanie i postój pojazdu są dozwolone tylko w miejscu i w warunkach, w których jest on z dostatecznej odległości widoczny dla innych kierujących i nie powoduje zagrożenia bezpieczeństwa ruchu drogowego lub jego Kierujący pojazdem, zatrzymując pojazd na jezdni, jest obowiązany ustawić go jak najbliżej jej krawędzi oraz równolegle do W czasie postoju na drodze poza obszarem zabudowanym pojazd powinien znajdować się, jeżeli to tylko możliwe, poza Kierujący pojazdem jest obowiązany stosować sposób zatrzymania lub postoju wskazany znakami Kierujący pojazdem jest obowiązany w czasie postoju zabezpieczyć pojazd przed możliwością jego uruchomienia przez osobę niepowołaną oraz zachować inne środki ostrożności niezbędne do uniknięcia wypadku. Kierowca powinien parkować samochód po prawej stronie jezdni, chyba że jest to jezdnia jednokierunkowa lub dwukierunkowa o niewielkim natężeniu ruchu. Wyjątki te obowiązują tylko w obszarze może parkować na chodniku, ale tylko jeśli znaki drogowego tego nie zakazują. Samochód trzeba ustawić w taki sposób, aby zostawić pieszym pas szeroki na minimum 1,5 m. Ten warunek obowiązuje zawsze, nawet gdy przy drodze stoi znak "zakaz postoju" z tabliczką "Nie dotyczy chodnika". – Zarządcy dróg ustawiają takie znaki tylko na drogach z szerokimi chodnikami, ale zdarzają się sytuacje sporne. Jeśli np. wzdłuż chodnika stoi budynek, który jest remontowany, a ekipa budowlana zajęła przejście rusztowaniem, kierowca musi się upewnić, że między nim a samochodem jest półtora metra. Jeśli nie, mimo znaku zezwalającego na postój powinien poszukać innego miejsca – tłumaczy Janusz Trzeciak, naczelnik wydziału ruchu drogowego Komendy Miejskiej Policji w na chodniku zawsze należy ustawiać przy krawędzi nie wolno się zatrzymywać?Kliknij, aby przejść do galerii zdjęć pokazującej nieprawidłowe parkowanie w polskich miastachNieprawidłowe parkowanie - zdjęcia z ulic miastKodeks drogowy zakazuje zatrzymywania i postoju pojazdów na skrzyżowania i przejściach dla pieszych, przejazdach rowerowych, tramwajowych i kolejowych, w tunelach, na mostach i wiaduktach oraz na autostradach i drogach ekspresowych. Auto można zaparkować w odstępie 10 m od zebry i to tylko wówczas, gdy nie zakazuje tego inny znak. Minimum 10 m odstępu należy zachować także parkując samochód w rejonie skrzyżowania, przejazdu kolejowego i tramwajowego oraz przejazdu rowerowego. Zostawienie samochodu na przejściu dla pieszych lub skrzyżowaniu może kosztować aż 300 zł mandatu i ok. 500 zł za odholowanie i postój na parkingu ustaje działanie alkoholu i co grozi za prowadzenie pojazdu pod jego wpływem- Samochodu nie wolno parkować na drodze dla rowerów. Mandat za takie wykroczenie wynosi 100 zł. Podobnie jak za parkowanie na zatoczce autobusowej albo wyznaczonym przystanku. Zgodnie z kodeksem drogowym samochodu nie wolno zatrzymać ani na przystanku, ani w odległości 15 m od znaku, który go wyznacza – mówi Janusz aby przejść do galerii zdjęć pokazującej nieprawidłowe parkowanie w polskich miastachNieprawidłowe parkowanie - zdjęcia z ulic miastPrawdziwą zmorą, szczególnie dużych osiedli mieszkaniowych jest niszczenie terenów zielonych. Niezależnie od tego, czy auto parkuje na trawie, czy na ziemi, w którą samochodu zamieniły zieleniec, kierowca naraża się na 20-500 zł Teren zielony to teren zielony bez względu na jego stan. Nawet jeśli wygląda jak klepisko, nie wolno na nim parkować - podkreśla hamowania to nie wszystko - ile miejsca potrzeba, by zatrzymać autoPo ubiegłorocznej zmianie taryfikatora punktów karnych surowiej jest traktowane także zajmowanie miejsc dla osób niepełnosprawnych przez nieuprawnionych kierowców. Z tym wykroczeniem policjanci najczęściej spotykają się na osiedlach mieszkaniowych i przed centrami handlowymi. - Mandat za to wykroczenie to aż 500 zł i dodatkowo pięć punktów karnych - przypomina naczelnik ruchu, strefa zamieszkania - gdzie wolno parkowaćPodkreśla też, że zgodnie z kodeksem drogowym (art. 1. ust. 2.) policja może karać za wykroczenia zagrażające bezpieczeństwu osób oraz niestosowanie się znaków i sygnałów drogowych także poza drogami publicznymi, strefami zamieszkania i strefami ruchu. Nawet jeśli na osiedlu czy przed sklepem nie ma strefy ruchu, a samochód stoi na zakazie zatrzymywania się lub postoju, jego kierowcę może spotkać auto blokuje drogę pożarową, to podczas akcji ratunkowej może zostać odholowane. Warto także pamiętać, że w strefie zamieszkania (oznakowanej znakiem D-40 "strefa zamieszkania") można parkować tylko na miejscach do tego aby przejść do galerii zdjęć pokazującej nieprawidłowe parkowanie w polskich miastach Nieprawidłowe parkowanie - zdjęcia z ulic miastO czym informują znaki drogowe, w tym zakaz zatrzymywania się i zakaz postoju?Podstawowy znak określający miejsca w których można parkować samochody to D-18 "parking", czyli duża, biała litera „P" na niebieskim tle. Często dołączone są do niej dodatkowe tabliczki T-30 określające np. wymagany sposób parkowania (skośnie, prostopadle, równolegle do jezdni) lub lokalizację pasa, na którym można zostawić pojazd. Za ustawienie samochodu w inny sposób, niż pokazany na tabliczce, kierowca raczej nie dostanie mandatu, chyba że auto będzie utrudniało ruch pojazdów lub pieszych, np. gdy kierowca nie zostawi na chodniku przejścia o szerokości 1,5 aby przejść do galerii zdjęć pokazującej nieprawidłowe parkowanie w polskich miastach Nieprawidłowe parkowanie - zdjęcia z ulic miastZ kolei podstawowe znaki zabraniające pozostawienia auta to B-35 "zakaz postoju" i B-36 "zakaz zatrzymywania się". Pierwszy z nich to niebieskie koło w czerwonej obwódce, przekreślone jedną linią. - Za takim znakiem samochodu nie można zaparkować, ale pozwala na zatrzymanie się na czas nie dłuższy niż jedna minuta, np. w celu wysadzenia lub zabrania pasażera – tłumaczy Janusz Trzeciak z rzeszowskiej zatrzymywania się wygląda niemal identycznie, ale jego tarczę przecinają dwie krzyżujące się czerwone linie. - Za tym znakiem nie wolno za nim ani parkować, ani zatrzymywać się – tłumaczy naczelnik aby przejść do galerii zdjęć pokazującej nieprawidłowe parkowanie w polskich miastach Nieprawidłowe parkowanie - zdjęcia z ulic miastZnaki zakazu postoju i zatrzymywania się obowiązują po tej stronie drogi, po której są ustawione. Jeśli nie ma pod spodem tabliczki "Nie dotyczy chodnika" znaki zakazu obowiązują na jezdni, poboczu i znakiem zakazu zatrzymywania się i postoju mogą być umieszczone tabliczki ze strzałkami (T-25a, b, c i T-26). Strzałka skierowana do góry oznacza, że początek obowiązywania zakazu, strzałka skierowana w dół jego koniec, pionowa strzałka z grotami na obu końcach oznacza kontynuację zakazu, a poziomo to, że zakaz obowiązuje na całym zatrzymywania jest odwoływany przez skrzyżowanie, taki sam znak z tabliczką T-25c (strzałka w dół) i znak zakazu postoju. Znak zakazu postoju jest odwoływany przez skrzyżowanie i taki sam znak z tabliczką T-25c (strzałka w dół). Skrzyżowania równorzędne i z pierwszeństwem przejazdu - najgroźniejsze pułapkiInne zakazy dopuszczające postój pod pewnymi warunkami to znaki B-37 i B-38. Wyglądają tak samo jak B-35, ale dodatkowo jest na nich namalowana biała, rzymska cyfra jeden lub dwa. Oznacza to, że pierwszy znak obowiązuje w dni nieparzyste, a drugi w parzyste. Pod znakiem zakazu zatrzymywania się może być umieszczona także tabliczka T-24, czyli biały prostokąt z rysunkiem czarnego samochodu zapiętego na hol ciężarówki. Informuje, że samochody pozostawione na zakazie mogą być odholowane na koszt właściciela. Auto mogą odholować tylko policjanci lub strażnicy miejscy albo gminni. Służby mogą powziąć takie kroki także w przypadku zaparkowania pojazdu w miejscu, gdzie jest to zabronione i utrudnia ruch pojazdów oraz pieszych lub w inny sposób zagraża bezpieczeństwu. Samochody mogą być też odholowane z miejsc dla niepełnosprawnych (gdy stoją tam niezgodnie z prawem).Kliknij, aby przejść do galerii zdjęć pokazującej nieprawidłowe parkowanie w polskich miastach Nieprawidłowe parkowanie - zdjęcia z ulic miastOdholowane auto trafia na płatny parking strzeżony. Opłaty za odholowanie i parkowanie są słone. Ich maksymalną wysokość co roku ustala Minister Finansów - w 2013 r. to 478 zł za odholowanie samochodu o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t i 37 zł za dobę postoju auta na parkingu strzeżonym. Blokadę na koło także mogą zakładać tylko policjanci lub strażnicy miejscy. Zgodnie z kodeksem drogowym (art. 130a prawa o ruchu drogowym) pojazd może być unieruchomiony przez zastosowanie blokady w przypadku pozostawienia go w miejscu, gdzie jest to zabronione, lecz nie utrudnia to ruchu lub nie zagraża bezpieczeństwu Mandaty i punkty karne za najczęstsze wykroczenia związane z parkowaniemCo ważne, w przypadki nieprawidłowego parkowania policjanci zazwyczaj nie nakładają mandatu i punktów za wszystkie wykroczenia łącznie tylko za najpoważniejsze. Mają jednak prawo nałożyć punkty karne za wszystkie wykroczenia i mandat karny na kwotę do 1000 Postój lub zatrzymanie na skrzyżowaniu - 300 zł i 1 Parkowanie na zakazie postoju lub zatrzymywania się - 100 zł i 1 Parkowanie na przejściu dla pieszych - 100-300 zł i 1 Parkowanie na trawniku - mandat 20-500 zł, bez punktów- Parkowanie na miejscu dla niepełnosprawnych - 500 zł - 5 pkt. karnych- Parkowanie na chodniku bez zostawienia 1,5 metra miejsca dla pieszych - 100 zł i 1 pkt. karny Bartosz Gubernatfot. archiwumPolecane ofertyMateriały promocyjne partnera
W strefie płatnego parkowania można bezpłatnie zostawić samochód również od godz. 18.00 w piątek do godz. 8.00 w poniedziałek, czyli przez cały weekend – co jest dobrą informacją dla turystów . Darmowe parkowanie w warszawskiej SPPN jest możliwe także w tygodniu.
Kategoria znaków UdostępnijKategoria znaków: B - Znaki zakazuOznacza zakaz postoju pojazdów w parzyste dni miesiąca; zakaz nie obowiązuje od godziny 21 do B-38 „zakaz postoju w dni parzyste" stosuje się w takim samym celu i według takich samych zasad jak znak B-37. Znak ten obowiązuje w dni parzyste miesiąca. Powinien być umieszczany po stronie parzystej ulicy (parzyste numery posesji). data ostatniej modyfikacji: 2015-08-17 12:40:16Udostępnij « powrót Komentarze
Ponadto znaki B-37 i B-38 nie obowiązują w godzinach 21 do 24 - to czas dany kierowcom na ewentualne przeparkowanie swojego pojazdu, nim nadejdzie nowy dzień. B-37 "zakaz postoju w dni
Osoba niepełnosprawna legitymująca się kartą parkingową, która kieruje samochodem oznaczonym tą kartą, może nie stosować się do niektórych znaków drogowych dotyczących zakazu ruchu lub postoju. Ustawa o ruchu drogowym zwalnia taką osobę z zakazu parkowania na „kopercie”, zakazu postoju czy ruchu w obu kierunkach. Karta Parkingowa to jedyny dokument uprawniający osoby z niepełnosprawnością korzystania z miejsc parkingowych oznakowanych kopertą. Jest wydawana na konkretną osobę (nie na pojazd) lub placówkę. Karta parkingowa obowiązuje zarówno na terenie Polski, jak i całej UE. Komu przysługuje i jak można się o nią ubiegać? Co daje karta parkingowa? Dzięki karcie parkingowej, osoby niepełnosprawne kierujące pojazdem, mogą nie stosować się do niektórych znaków drogowych. Uprawnienie to jest obowiązujące w Polsce i w UE bez względu na miejsce wydania karty parkingowej. Posiadacze karty parkingowej mogą korzystać z miejsc parkingowych wyznaczonych dla osób z niepełnosprawnością (czyli „kopert”). Ponadto nie muszą stosować się do następujących zakazów: postoju, jazdy w obu kierunkach, wjazdu pojazdów silnikowych z wyjątkiem motocykli, wjazdu autobusów, postoju w dni parzyste i nieparzyste i innych zakazów ograniczających prawo postoju i ruchu. Komu przysługuje karta parkingowa ? Ustawodawca przewidział, że karta parkingowa przysługuje osobom o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności i osobom niepełnosprawnym, które nie ukończyły 16 roku życia i mają znacznie ograniczone możliwości samodzielnego poruszania się. Do wydania karty parkingowej niezbędne są orzeczenia lekarskie. Obok orzeczeń o niepełnosprawności, rozpatrywane są także orzeczenia z kodem 04-O (choroby narządu wzroku), 05-O (upośledzenie narządu ruchu) lub 10-N (choroba neurologiczna). Kartę parkingową może uzyskać także placówka zajmująca się opieką, edukacją lub rehabilitacją osób niepełnosprawnych mających ograniczone możliwości samodzielnego poruszania się. To domy pomocy społecznej, hospicja, zakłady rehabilitacji leczniczej, placówki opiekuńczo-wychowawcze oraz ośrodki wsparcia, w których przebywają osoby niepełnosprawne. Jak uzyskać kartę parkingową? Kartę parkingową wydaje przewodniczący powiatowego zespołu ds. orzekania o niepełnosprawności. Podstawą do wydania karty osobom niepełnosprawnym jest orzeczenie o niepełnosprawności wraz z uwzględnieniem jej stopnia oraz orzeczenie o wskazaniach do ulg i uprawnień. Wówczas kartę wydaje się na okres wskazany w orzeczeniu, jednak nieprzekraczający 5 lat. Placówki uprawnione do posiadania karty parkingowej mogą ją uzyskać na podstawie dokumentów przedstawionych przez reprezentanta danego ośrodka- wnioskodawcę. Na jeden pojazd wykorzystywany do przewozu osób niepełnosprawnych wydaje się jedną kartę na okres 3 lat. Zarówno osoba niepełnosprawna jak i reprezentant placówki, wnioskując o kartę parkingową musi – zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej- uiścić opłatę w wysokości 21 zł. Nie są to jednak jedyne koszty. Od 4 stycznia 2016 roku do tej kwoty doliczyć należy opłatę ewidencyjną w wysokości nie większej niż 8 zł. Ostatnim krokiem jest umieszczenie karty parkingowej w widocznym miejscu w samochodzie. Najczęściej tym miejscem jest przednia szyba pojazdu. Obowiązkiem kierowcy jest takie wyeksponowanie karty, by można było odczytać jej numery i datę ważności. Podstawa prawna: Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowymRozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 15 maja 2015 r. w sprawie opłaty ewidencyjnej stanowiącej przychód Funduszu – Centralna Ewidencja Pojazdów i Kierowców Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL Kup licencję
Istnieje wiele przypadków, gdy zwykli ludzie opuszczają samochód na wózku inwalidzkim, aby nie płacić za parkowanie. Jeśli do 2016 r. Znaki były rozpowszechniane: "Parking jest zabroniony w dni parzyste lub nieparzyste", "Ograniczenia w ruchu pojazdów", teraz znak "Wyłączony" zapewnia więcej praw i uprawnień.
Wyznaczanie zastrzeżonych miejsc parkingowych jest elementem polityki społecznej, która ma na celu likwidację barier architektonicznych, czyli przeszkód w swobodnym poruszaniu się osób niepełnosprawnych w przestrzeni publicznej. Karta parkingowa dla niepełnosprawnych umożliwia korzystanie z „koperty” zgodnie z prawem. Dowiedz się kto, jak i gdzie może ją prawna i orzeczenie o niepełnosprawnościMiejsca parkingowe dla osób niepełnosprawnych powstają z myślą skrócenia dystansu, który musi pokonać osoba mająca problemy z poruszaniem się, by dostać się do obiektu, przy którym znajduje się parking. Szczególnie ważne jest zapewnienie takich miejsc przy budynkach użyteczności publicznej. W polskim prawie istnieją dwa akty prawne, które regulują to, kto i na jakiej podstawie może ubiegać się o otrzymanie uprawnień do parkowania na „kopercie”:Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym,Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 25 czerwca 2014 r. w sprawie wzoru oraz trybu wydawania i zwrotu kart parkingowa dla osób niepełnosprawnych jest jedynym dokumentem, który umożliwia postój na zastrzeżonych miejscach parkingowych z kopertą. Nie wydaje się jej na samochód, tylko na osobę lub placówkę. Podstawą imiennej karty parkingowej może być wydane przez zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności:zaświadczenie o niepełnosprawności,orzeczenie o stopniu niepełnosprawności,orzeczenie o wskazaniach do ulg i parkingowa dla niepełnosprawnych – kto może z niej korzystać?Zgodnie z obecnie obowiązującymi przepisami, na które powołuje się oficjalna internetowa domena rządowa, karta parkingowa może być wydana osobie, która spełni dwa warunki:posiada orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym lub znacznym bądź orzeczenie o wskazaniach do ulg i uprawnień, zawierające wskazanie w zakresie karty parkingowej;ma znacznie ograniczone możliwości samodzielnego poruszania w orzeczeniu o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności musi znaleźć się jeden z symboli, który oznacza jej przyczynę:04-O – choroby narządu wzroku,05-R – upośledzenie narządu ruchu,10-N – choroby neurologiczne,07-S – choroby układu kategorią są osoby, które nie ukończyły 16 lat – warunkiem otrzymania karty parkingowej mogą być wówczas tylko ograniczone możliwości samodzielnego poruszania się, ale niewynikające z parkingowa dla placówekDokument uprawniający do parkowania na zastrzeżonych miejscach postojowych może otrzymać także placówka zajmująca się opieką, rehabilitacją lub edukacją osób niepełnosprawnych ze znacznie ograniczonymi możliwościami poruszania się. Wówczas wnioskującym o kartę jest osoba posiadające upoważnienie do reprezentowania jak możesz skorzystać z dofinansowania dla osób niepełnosprawnychPodsumowując, kartę parkingową wydaje się:osobie niepełnosprawnej ze znacznym lub umiarkowanym stopniem niepełnosprawności i trudnościami z samodzielnym poruszaniem się;osobie niepełnosprawnej poniżej 16 roku życia, która ma ograniczone możliwości poruszania się samodzielnie;placówce zajmującej się opieką, rehabilitacją lub edukacją osób niepełnosprawnym z ograniczonymi możliwościami samodzielnego poruszania z art. 8. Prawa o ruchu drogowym kartą parkingową może legitymować się osoba niepełnosprawna lub kierujący pojazdem, który ją przewozi, a także kierujący pojazdem należącym do wyżej opisanego rodzaju placówki. Żeby dokument mógł upoważniać parkującego do pozostawienia pojazdu w zastrzeżonym miejscu, należy umieścić go za przednią szybą na miejscach zastrzeżonych to niejedyne uprawnienie osób legitymujących się kartą parkingową. Zgodnie z § 33. 2. Rozporządzenia Ministrów Infrastruktury oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 lipca 2002 r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych uprawniona osoba niepełnosprawna lub jej kierowca mogą, z zachowaniem szczególnej ostrożności, nie stosować się do następujących znaków zakazu:B-1 „zakaz ruchu w obu kierunkach”,B-3 „zakaz wjazdu pojazdów silnikowych, z wyjątkiem motocykli jednośladowych”,B-3a „zakaz wjazdu autobusów”,B-4 „zakaz wjazdu motocykli”,B-10 „zakaz wjazdu motorowerów”,B-35 „zakaz postoju”,B-37 „zakaz postoju w dni nieparzyste”,B-38 „zakaz postoju w dni parzyste”,B-39 „strefa ograniczonego postoju”.Warto wiedzieć także o tym, że karze w postaci mandatu nie podlega tylko zaparkowanie pojazdu na „kopercie”. Prawo przewiduje także tzw. zbieg przepisów, czyli pozorne stosowanie się do nich. Taka sytuacja przewiduje zaparkowanie na miejscu zastrzeżonym i zostawienie za szybą karty parkingowej przez osobę, która nie jest uprawniona do legitymowania się nią. Wspomniane wykroczenia są karane kwotami od 500 do nawet 800 złożyć wniosek o kartę parkingowąŻeby móc zacząć korzystać z wyżej wspomnianych uprawnień, należy złożyć wniosek o wydanie karty parkingowej dla niepełnosprawnych. Oto najważniejsze informacje dotyczące tej procedury, podane na podstawie Rozporządzenie Ministra Polityki Pracy i Polityki Społecznej z dnia 25 czerwca 2014 r. w sprawie wzoru oraz trybu wydawania i zwrotu kart parkingowych:1. Kto składa wniosek?W większości przypadków będzie to sama osoba niepełnosprawna, z wyjątkiem osób:poniżej 18 roku życia – robi to w jej imieniu rodzic lub opiekun prawny;osoby ubezwłasnowolnionej całkowicie – wniosek składa za nią rodzic lub opiekun prawnyosoby ubezwłasnowolnionej częściowo – wniosek składa wówczas kurator ustanowiony przez sąd,placówki – wniosek w jej imieniu składa osoba reprezentująca podpisuje wnioskodawca, czyli osoba niepełnosprawna, rodzic, opiekun, kurator lub przedstawiciel placówki dopiero w obecności urzędnika. Dokumenty należy złożyć osobiście – w tej sprawie niemożliwe jest skorzystanie z Do kogo?Adresatem wniosku jest powiatowy przewodniczący do spraw orzekania o niepełnosprawności, czyli tzw. przewodniczący zespołu, właściwy dla miejsca pobytu stałego osoby Gdzie?Wniosek o wydanie karty należy złożyć w dowolnym powiatowym lub miejskim zespole do spraw orzekania o niepełnosprawności. Na stronie rządowej dedykowanej procedurze uzyskania karty parkingowej można znaleźć zespół znajdujący się najbliżej miejsca pobytu punkty – jak złożyć wniosek o kartę parkingową4. Ile kosztuje?Za wydanie karty parkingowej należy zapłacić przed złożeniem wniosku. Koszt wynosi 21 zł, a opłatę można uiścić osobiście w kasie urzędu lub przelewem. Numer konta podaje wnioskodawcy powiatowy zespół ds. orzekania o Co dołączyć do wniosku?Obowiązkowe załączniki do wniosku osoby niepełnosprawnej o wydanie karty parkingowej dla niepełnosprawnych to:aktualna fotografia o wymiarach 35 mm x 45 mm bez okularów z ciemnymi szkłami (z wyjątkiem osób z wymagającymi tego wadami wzroku) i bez nakrycia głowy (jest to dozwolone dla osób zakrywających głowę zgodnie z zasadami swojego wyznania, które mają takie zdjęcie również w dowodzie tożsamości),dowód opłacenia karty i uiszczenia opłaty ewidencyjnej,oryginał prawomocnego orzeczenia potwierdzającego uprawnienia do otrzymania karty parkingowej,upoważnienie do odbioru karty przez inną osobę niż wnioskodawca, gdy jest to we wniosku wystąpią jakiekolwiek braki, wnioskodawca otrzyma list, po którym będzie miał 7 dni na uzupełnienie miejsc parkingowych dla osób niepełnosprawnych to tylko niektóre z metod likwidowania barier utrudniających życie osobom mających problemy z samodzielnym poruszaniem może otrzymać kartę parkingową?Uprawniona jest do tego osoba niepełnosprawna z ograniczonymi możliwościami samodzielnego poruszania się oraz przedstawiciel placówki opiekującej się takimi można otrzymać kartę parkingową dla niepełnosprawnych?Osoba niepełnosprawna lub jej prawny opiekun uiszcza opłatę w wysokości 21 zł i składa wniosek w powiatowym lub miejskim zespole do spraw orzekania o czego uprawnia karta parkingowa?Daje możliwość nie tylko parkowania na „kopertach”, ale także niestosowania się do znaków zakazu o oznaczeniach: B-1, B-3, B-3a, B-4, B-10, B-35, B-37, B-28, ARTYKUŁY
POLECAMY: Wprowadzono zakaz parkowania dla samochodów elektrycznych w garażu podziemnym. Samochody elektryczne często stają się przedmiotem kontrowersji i obaw. Niektórzy uważają, że media są stronnicze i pod wpływem koncernów paliwowych, tworząc nieprawdziwy obraz rzeczywistości, na przykład donosząc o pożarach samochodów
Znak B-38 "Zakaz postoju w dni parzyste" oznacza zakaz postoju pojazdów odpowiednio w nieparzyste lub parzyste dni miesiąca. Zakaz nie obowiązuje od godziny 21 do 24. Materiał: blacha stalowa ocynkowana gr 1,25 mm, krawędź podwójnie zaginana na całym obwodzie. Tył znaku zabezpieczony farbą proszkową koloru szarego RAL 7037. Tarcza znaku dodatkowo wzmocniona dwoma profilami stalowymi typu "F". Profile te służą jako element montażowy do przykręcenia uniwersalnych uchwytów łączących znak z konstrukcją wsporczą.
Oznacza zakaz postoju pojazdów w parzyste dni miesiąca; zakaz nie obowiązuje od godziny 21 do 24. Znak drogowy B-38 „zakaz postoju w dni parzyste" stosuje się w takim samym celu i według takich samych zasad jak znak B-37. Znak ten obowiązuje w dni parzyste miesiąca.
Jest jedna rzecz, której nigdy nie byłam pewna w Szwecji – parkowanie. Groźba mandatu potęgowała strach. Co zrobić żeby się nie bać? Oswoić z wrogiem. Drodzy Państwo, przed Wami – Zasady postoju i parkowania w Szwecji. Coś co przez barierę językową było mi obce przez dłuższy czas. Coś, co dzięki temu blogowi miałam okazję zrobić dla siebie, i dla innych. Cóż innego mogę powiedzieć? Sama zbierałam się do tematu prawie rok! W końcu przysiadłam i zrobiłam! Korzystajcie! Niech parkingi i mandaty nie będą Wam straszne, a parkowanie w Szwecji będzie przyjemnością 🙂 Co to jest postój? Postój oznacza zatrzymanie się jednym pojazdem, z wyjątkiem zatrzymywania się z powodu: – uniknięcia niebezpieczeństwa,– wymagających tego warunków drogowych,– zaparkowania (patrz poniżej). Co to jest parkowanie? Parkowanie oznacza zatrzymanie pojazdu z kierowcą lub bez, z wyjątkiem sytuacji, gdy to robi – ponieważ wymagają tego warunki drogowe,– w celu uniknięcia niebezpieczeństwa lub ,– aby umożliwić pasażerom wsiadanie lub wysiadanie z pojazdu lub w celu rozładunku lub załadunku towarów. Ogólne regulacje W prawie drogowym (Trafikförordningen) zawarte są ogólne zasady dotyczące postoju i parkowania. Zasady zakazów dotyczących postoju i parkowania nie są określone przez znaki drogowe, ale prowadząc pojazd w Szwecji jesteś zobowiązany do ich znajomości. W obrębie obszaru miejskiego niedozwolone jest parkowanie i zatrzymywanie się w miejscach publicznych poza drogą, tj. w rowie, na pasie zieleni, w parku, na plantacjach. Przepisy mogą być również wydane w ramach wprowadzonych lokalnych przepisów ruchu drogowego o zatrzymywaniu się i parkowaniu. Przepisy te są dostosowane do warunków lokalnych i są zwykle oznaczone znakami drogowymi. Przepisy odnoszące się do parkowania opierają się na dwóch głównych prostych zasadach. Nie możesz się zatrzymać lub zaparkować, jeśli– stworzysz tym niebezpieczeństwo– utrudnisz lub uniemożliwisz poruszanie się innym. W miejscach dozwolonych, na uliczkach i drogach publicznych nie można parkować na dłużej niż 24h w dni powszednie, z wyjątkiem dni powszednich poprzedzających niedziele i święta państwowe. Cały pojazd musi mieścić się w obrębie miejsca parkingowego. Żadne z kół nie może wystawać poza, ani nawet stać na linii wyznaczającej granice miejsca parkingowego. Nie możesz otwierać drzwi w taki sposób, że powstaje niebezpieczeństwo dla zatrzymaniu lub zaparkowaniu upewnij się, że pojazd nie może się poruszać upewnić się, że nikt nie może przypadkowo korzystać z zatrzymać się lub parkować wyłącznie w kierunku, w którym odbywa się ruch! Z reguły – jedziesz po prawej, parkujesz po prawej. Jeśli chcesz zaparkować po lewej to musisz wykręcić i skierować się przodem samochodu w kierunku drogach o ruchu jednokierunkowym możesz jednak stanąć lub zaparkować po lewej zatrzymać się lub zaparkować tak blisko pobocza, jak to tylko możliwe. Poza obszarami miejskimi należy zatrzymać się lub zaparkować na zewnątrz linii, jeśli to wolno parkować w sposób, uniemożliwiający innym osobom dostanie się do swojego wolno parkować uniemożliwiając wyjazd innym przypadku biletu parkingowego – niezależnie od tego czy płacisz opłatę czy nie:Bilet powinien być umieszczony z przodu pojazdu. Jeśli nie jest to możliwe – umieść go na informacje, które pokazują, że prawidłowe warunki parkowania są spełnione powinne być dobrze widoczne i czytelne z zewnątrz. Nie możesz parkować w taki sposób, że twój samochód wystaje kołem poza wyznaczone miejsce parkingowe. Pojazd musi mieścić się w obszarze, opony nie mogą dotykać linii! TARCZA PARKINGOWA (parkeringsskiva, P-skiva) Jest to przeważnie tabliczka 10×15 cm z obracaną tarczą wskazującą czas. Rolę tarczy może pełnić też elektroniczny “zegarek”. Skąd wziąć taką tarczę? Przeważnie są dostępne na parkingach centr handlowych, gdzie obowiązuje parkowanie z tarczą, do pobrania za darmo z metalowej skrzynki. Ewentualnie możesz zakupić tarczę na stacji benzynowej. Do tarczy parkingowej lub innego urządzenia wskazującego czas parkingowy stosuje się następujące zasady: Tarcza parkingowa nie obowiązuje poza czasami określonymi w ograniczeniuUmieść tarczę parkingową z przodu pojazdu, lub jeśli to niemożliwe – na parkowania powinien być dobrze widoczny i czytelny z zewnątrz pojazdu. Czas powinien być ustawiony na najbliższą pełną połowę godziny następującą po zaparkowaniu pojazdu, np. przyjazd 10:23 – ustawiasz na 10:30 – chyba, że znak drogowy wskazuje inaczej. Zadanie z ustawiania tarczy parkingowej Jeśli na znaku widnieje ograniczenie czasu parkowania – ustawiasz na tarczy czas początku ograniczenia, a nie czas zaparkowania. Przykład: Przyjeżdżasz na parking o 3 w nocy. Ograniczenie czasu parkowania na 4h obowiązuje od 8-20. Na którą godzinę ustawisz tarczę? – rozwiązanie zadania na końcu wpisu. Gdzie nie wolno parkować Nie możesz parkować w odległości 30 metrów od przejazdu torowego (plankorsning). Chodzi tu o przejazdy kolejowe (tory kolejowe – järnväg) i tramwajowe (tory tramwajowe – spårväg)Nie możesz parkować przed wejściem do nieruchomości (fastighet), przed wjazdem lub wyjazdem, ani utrudniać dostępu do nich. Nie wolno ci parkować na przystankach (hållplats) autobusów (bussar), tramwajów (spårvagnar), autobusów szkolnych (skolskjuts). Możesz zatrzymać się na przystanku w ramach postoju pod warunkiem, że nie będziesz utrudniać wsiadania i wysiadania pasażerów ani nie będziesz blokować ani utrudniać tym pojazdom poruszania się. O ile nie podano inaczej, zabronione jest parkowanie 20 metrów przed oraz 5 metrów za znakiem oznaczającym przystanek (hållplatsmärket). Nie wolno parkować na miejscach posiadających oznaczenie miejsca zbiórki (mötesplats). Gdzie nie wolno zatrzymywać się na postój Nie wolno stać ani parkować: – na ścieżce rowerowej (i ett cykelfält) – na chodniku (på en gångbana) – na wydzielonym pasie do ruchu rowerowego (på en cykelbana) Oznacza to również, że żaden element pojazdu (np. opona) nie mogą znaleźć się w ich obrębie. Nie można stać i parkować na skrzyżowaniu z torami kolejowymi (järnväg) ani tramwajowymi (spårväg).Nie można stać i parkować zasłaniając znaki drogowe (vägmärken) albo sygnalizację świetlną (trafiksignaler)Nie można stać i parkować na autostradach (motorväg) ani drogach szybkiego ruchu (motortrafikled)Pojazd (en fordon) nie może stać lub być zaparkowany w odległości 10 metrów przed i za przejazdem rowerowym przez jezdnię (cykelpassage lub cykelöverfart) – Pamiętaj, że rowery mają pierwszeństwow odległości 10 metrów przed i za skrzyżowaniami jezdni z drogami rowerowymi i chodnikami (gångbana)na wiaduktach lub tunelach, na lub w pobliżu wzniesień oraz w pobliżu zakrętów, gdzie widoczność jest ograniczonawzdłuż ciągłej linii oznaczającej granicę między pasami ruchu jeśli odległość między pojazdem a linią wynosi mniej niż 3 metry (jeśli linia jest przerywana – można parkować i stać)na ścieżce rowerowej (i ett cykelfält)na obszarach wyłączonych z ruchu (i ett spärrområde)na rondach (i en cirkulationsplats)na pasach ruchu przeznaczonych dla pojazdów komunikacji miejskiej Oznaczenia dodatkowe – podstawy Jeśli pod znakiem drogowym znajduje się kilka dodatkowych znaków obowiązują one indywidualnie jako uzupełnienie znaku. Możesz parkować nie dłużej niż dwie godziny z rzędu. Obowiązuje przez całą dobę, przez wszystkie dni tygodnia. W godzinach 8–18 * należy uiścić opłatę. Poza tymi godzinami parkujesz bez opłaty, ale tylko 2 godziny pod rząd. * doczytaj dalej czy powyższe oznaczenia dotyczą dni powszednich czy niedziel i świąt 🙂 Jeśli tablica oznaczeń dodatkowych zawiera kilka instrukcji obowiązują one jako jedna, łączna instrukcja uzupełniająca do znaku. Możesz zaparkować na maksymalnie dwie godziny z rzędu w godzinach 8-18 * i musisz uiścić opłatę. Poza wyznaczonymi godzinami parkujesz ile chcesz, bez opłaty. * doczytaj dalej czy powyższe oznaczenia dotyczą dni powszednich czy niedziel i świąt 🙂 Białe lub czarne liczby bez nawiasów oznaczają dni powszednie *, z wyjątkiem dni powszednich przed niedzielami i świętami państwowymi. Białe lub czarne liczby w nawiasach wskazują dni powszednie przed niedzielami i świętami (np. sobota). Jeśli ramy czasowe ograniczenia przekraczają północ, to ograniczenie wykracza na następny dzień. *Dni powszednie to wszystkie dni oprócz niedzieli lub dni ustawowo wolnych od pracy. Napisy spotykane na znakach:Tillstånd erfordras – wymagane zezwolenieÖvrig tid – pozostały czasBesök/besökare – odwiedzającySärskilt – szczególnie Na dodatkowych tablicach można znaleźć następujące typy pojazdów: Parkowanie – podstawowe znaki i oznaczenia dodatkowe Tu możesz parkować Możesz zaparkować rodzajem pojazdu widocznym na dodatkowym oznaczeniu. Inne pojazdy mogą się tylko zatrzymać celem umożliwienia wsiadania/wysiadania pasażerów. Możesz parkować po uiszczeniu opłaty. Tutaj mogą parkować wyłącznie osoby z ograniczeniami sprawności ze specjalnym dokumentem. Inne pojazdy mogą się tylko zatrzymać celem umożliwienia wsiadania/wysiadania pasażerów. Możesz parkować za darmo, ale wymagany jest bilet parkingowy. Warunki parkowania zostały określone przez właściciela gruntu. Możesz parkować, ale w dni powszednie (z wyjątkiem dni powszednich przed niedzielą i świętami) możesz parkować maksymalnie 24 godziny pod rząd. Możesz parkować, ale w godzinach 8-17 wymagana jest tarcza parkingowa (P-skiva) oraz możesz parkować wyłącznie przez 2 kolejne godziny. Możesz parkować po obu stronach znaku. Na obszarze, gdzie oznaczenie jest przedłużone mogą pojawić się znaki strzałek bez głównego znaku parkingu. Możesz zaparkować wyłącznie po stronie znaku, którą wskazuje strzałka. Na obszarze, gdzie oznaczenie jest przedłużone mogą pojawić się znaki strzałek bez głównego znaku parkingu. Parkowanie za tym znakiem jest niedozwolone. Na obszarze, gdzie oznaczenie jest przedłużone mogą pojawić się znaki strzałek bez głównego znaku parkingu. Możesz zaparkować, ale maksymalnie na dwie godziny z rzędu. Możesz zaparkować, ale w godzinach 8 – 18 * można zaparkować na maksymalnie dwie godziny z rzędu. Możesz zaparkować, ale w godzinach 8 – 18 * można zaparkować na maksymalnie dwie godziny z rzędu i musisz uiścić opłatę (avgift). Możesz zaparkować, ale w godzinach 8 – 18 * można zaparkować na maksymalnie dwie godziny z rzędu i musisz uiścić opłatę (avgift). Możesz zaparkować, ale w godzinach 8 – 18 * można zaparkować na maksymalnie dwie godziny z rzędu i musisz uiścić opłatę (avgift). Okoliczni mieszkańcy (boende) mogą stać i parkować w oparciu o odrębne przepisy. Możesz zaparkować, ale w godzinach 8 – 18 * musisz uiścić opłatę (avgift). We wtorki w godz. 18-24 obowiązuje zakaz parkowania (nawet jeśli wtorek jest świętem lub dniem przed świętami państwowymi). Możesz parkować ale tylko w odległości 0-25 metrów od znaku. – tego nie jestem pewna, czy nie przypadkiem tylko 0-25 “do znaku”, a za znakiem już nie – pomoże ktoś? Możesz parkować pojazd wyłącznie na sposób wskazany na oznaczeniu dodatkowym. Oznaczenie drogi prowadzącej na parking. Oznaczenia dróg prowadzących na parking, skąd można wygodnie przesiąść się do komunikacji miejskiej. Często spotykane, kłopotliwe oznaczenia dodatkowe występujące przy tablicach parkingowych: Boende – specjalne warunki parkowania dla mieszkańców posiadających zezwolenia na parkowanie, Förhyrda platser – miejsca na wynajem długoterminowy dla mieszkańców, Reserverade platser – zarezerwowane miejsca wymagające pozwoleń,Besökande – miejsca dla odwiedzających (należy zarejestrować się w miejscu odwiedzin),Markerade platser – parking wyłącznie w oznaczonych miejscach,1 tim – 1 godzinaAvgift – PłatnyGäller (även)…– Dotyczy również…Gäller ej… – Nie dotyczy …Parkering förbjuden – Parking niedozwolonyP-skiva – Wymagana tarcza parkingowaLastzon – Obszar załadunku, nie parkować Szwedzkie oznaczenia dni tygodnia Poniedziałek: Måndag/mån/måWtorek: Tisdag/tis/tiŚroda: Onsdag/ons/onCzwartek: Torsdag/tor/toPiątek: Fredag/fre/freSobota: Lördag/lör/löNiedziela: Söndag/sön/sö Zakaz parkowania – podstawowe znaki i oznaczenia dodatkowe Tu nie możesz parkować Zakaz parkowania pojazdów widocznych na tablicach uzupełniających W tym przypadku właściciel gruntu zakazał parkowania zgodnie z ustawą o opłatach kontrolnych. Parkowanie zabronione w dni nieparzyste po stronie ulicy na której stoi znak.* Parkowanie zabronione w dni parzyste po stronie ulicy na której stoi znak.* Tutaj zabronione jest parkowanie w środy w godzinach 7-17. Obowiązuje również kiedy w środę wypada święto lub dzień przed świętem. Tu nie wolno parkować, ale w godzinach 8-18 parkowanie jest dozwolone na 30 minut z rzędu. Tutaj obowiązuje zakaz parkowania powiązany z datą. Oznacza, że zakaz obowiązuje:w dni nieparzyste – po stronie ulicy, gdzie budynki mają numery nieparzyste* w dni parzyste – po stronie ulicy, gdzie budynki mają numery parzyste* * Znak dotyczy całego dnia – tj. od 00 – do 24, ale często występuje ze znakiem dodatkowym ograniczającym czas jego obowiązywania Zakaz postoju i parkowania – podstawowe znaki i oznaczenia dodatkowe Zakaz postoju i parkowania Tu jest zakaz postoju i parkowania pojazdów widniejących na oznaczeniu dodatkowym. Postój i parkowanie zakazane się w godzinach 7-17. W pozostałych godzinach (Övrig itd) obowiązuje zakaz parkowania. Oznaczenia obszarów Oznaczenie obszaru to znak wskazujący na miejsce, gdzie zaczyna się strefa gdzie obowiązuje zakaz lub szczególne zasady odnośnie parkowania i zatrzymywania się. W obrębie obszaru mogą również obowiązywać inne przepisy pod warunkiem oznaczenia na osobnych znakach drogowych. Znaki oznaczające koniec strefy obowiązywania szczególnych przepisów. Zakaz zatrzymywania się lub parkowania do celów innych niż wskazane. Możesz mieć postój w tym miejscu, pod warunkiem, że nie przeszkadzasz pojazdom, które mogą tu parkować i zatrzymywać się, ale tylko w celu umożliwienia pasażerom wsiadania lub wysiadania. Na miejscu oznaczonym jako LASTPLATS – możesz wyłącznie ładować lub rozładowywać towary ciężkie lub nieporęczne. Znaki oznaczające koniec strefy obowiązywania zakazu postoju i parkowania do celów innych niż wskazane. Znak wskazuje miejsce, które jest przeznaczone do zawracania pojazdów (vändning, vändplats) z zakazemparkowania pojazdów Znak wskazuje miejsce, które jest przeznaczone do zawracania pojazdów (vändning, vändplats) z zakazemparkowania pojazdów z zakazem zatrzymywania się i parkowania pojazdów. Koniec miejsca do zawracania. Koniec postoju taksówek. Znaki poziome (na drodze) Wskazanie oznakowania drogowego zakaz zatrzymywania się i parkowania. Oznaczenie występuje na krawędzi jezdni lub na krawężniku. Wskazanie oznakowania drogowego zakaz parkowania. Oznaczenie występuje na krawędzi jezdni lub na krawężniku. Używane jest oznaczenie drogi jako wzmocnienie do obu powyższych oznaczeń. Wskazanie miejsca, w którym możemy parkować pojazd. Nie wolno wystawać poza wyznaczony obszar. Nie wolno stać kołem na linii! Wskazanie celu przeznaczenia miejsca. Miejsce parkingowe dla niepełnosprawnych posiadających uprawnienia do parkowania w takim rodzaju miejsc. Kary za nieprawidłowe parkowanie W Szwecji obowiązują dwa rodzaje mandatów za nieprawidłowe parkowanie, w zależności od tego, kto jest właścicielem gruntu, na którym znajduje się parking. Opłata za złe parkowanie – Felparkeringsavgift Policja oraz “gminni” (kommunala) strażnicy parkingowi kontrolują przestrzeganie obowiązujących przepisów na terenach publicznych. Jeśli się do nich nie dostosujesz i zaparkujesz źle – możesz dostać mandat. Znajdziesz go za szybą lub dostaniesz od osoby go wystawiającej. Za opłacenie mandatu odpowiada właściciel pojazdu. Wysokość tego mandatu uzależniona jest od decyzji zarządu jednostki terytorialnej i wynosi od 75 do 1000 SEK. Nawet jeśli uważasz, że mandat został przyznany ci niesłusznie – płatność powinna odbyć się w terminie. Jeśli nie zapłacisz – do właściciela pojazdu zostanie wysłane upomnienie o zapłatę mandatu powiększonego o koszty upomnienia. O ile w dalszym ciągu opłata nie zostanie uregulowana, sprawa przekazana będzie komornikowi (kronofogden), celem ściągnięcia z właściciela pojazdu należnej kwoty. W przypadku jeśli mandat został wystawiony niesłusznie – właściciel pojazdu powinien odwołać się do organu wymienionego na mandacie. Najlepiej zrobić zdjęcia (dowód) i udać się od razu do najbliższej jednostki i spróbować porozmawiać. Jeśli to nie pomoże należy sformułować wniosek pisemny, pamiętając w międzyczasie o opłaceniu należności. Po uzyskaniu pozytywnej opinii, musi skierować do policji wniosek celem wycofania uiszczonej opłaty, następnie załączając wszystkie dokumenty popierające słuszność odwołania. Na złożenie wniosku przeznaczone jest 6 miesięcy od daty opłacenia mandatu lub daty zajęcia należności przez kronofogden. Organem odwoławczym od decyzji policji jest sąd rejonowy (tingsrätten). Przepisy regulujące Felparkeringsavgift to (1976:206). Opłata kontrolna – Kontrollavgift Właściciele gruntów innych niż państwowe decydują o możliwości oraz o warunkach parkowania na ich gruncie. Najczęściej zatrudniają zewnętrzne firmy do zarządzania parkingiem i monitorowania poprawności zaparkowanych pojazdów (np. Q-park). Nieprzestrzeganie zakazu parkowania lub warunków parkowania, którymi wyraźnie, za pomocą znaków drogowych, oznaczone są miejsca parkingowe – może oznaczać nałożenie opłaty kontrolnej (kontrolavgift). Zarządca parkingu pozostawia polecenie zapłaty na źle zaparkowanym pojeździe. W takim przypadku odpowiedzialność za uregulowanie opłaty ponoszą wspólnie – kierowca oraz właściciel pojazdu. Windykacja należności wygląda tu inaczej niż w przypadku Felparkeringsavgift. Można ją porównać do tego, co dzieje się ze zwykłą fakturą. W razie braku zapłaty, zarządca wysyła upomnienie, a dopiero potem kieruję sprawę do sądu. Jeśli uważasz, że kontrollavgift został wystawiony niesłusznie odwołaj się do zarządcy parkingu – “Wyraźnie” i “za pomocą znaków drogowych” to słowa-klucze. Najlepiej, jeśli będziesz posiadać świadka i dokumentację fotograficzną. Jeśli nie otrzymasz odpowiedzi – zaleca się powtórne odwołanie aby (i tu nie chce kaleczyć tłumaczenia, więc wklejam hasełko do samodzielnego opracowania:) “ främst för att undvika att betalningskravet inte ska lämnas till indrivning”. Internet mówi, że zarządca będzie wtedy zmuszony skierować sprawę do sądu, co kosztuje jakieś 450 SEK, więc może niechętnie to robić. Więcej na ten temat tutaj: Strefę objętą mandatami w postaci kontrollavgift można łatwo poznać, ponieważ na wjeździe do tej strefy musi występować znak drogowy z nazwą firmy oraz numerem telefonu. Warto wiedzieć, że są to dość niebezpieczne dla kieszeni strefy, bo przecież firmy zarządzające są nastawione na rentowność. Wydaje mi się, że jest jakiś przepis (którego niestety nie odnalazłam) mówiący o tym, że takie firmy mogą wystawić kierowcy tylko jeden mandat jednego dnia, a jeśli zrobią to w ciągu dwóch kolejnych dni – to musi być między nimi minimum 6 godzin przerwy. Zgadnijcie kto dostał dwa mandaty za jedno złe parkowanie – jeden o 21, drugi o 3 w nocy następnego dnia? 😉 Przepisy regulujące Kontrollavgift to (1984:318). Holowanko (flyttning) Jeśli zaparkujesz niepoprawnie, twój pojazd może zostać odholowany. Kto to robi? Gmina (Kommun), regionalne jednostki policji lub szwedzkiego Urzędu Transportu. Mogą cię odholować jeśli: twój pojazd utrudnia ruch drogowy innym pojazdom lub stwarza zagrożenieutrudnia usuwanie śniegu, sprzątanie lub inne prace na drodzestoi w tej samej lokalizacji co najmniej trzy dnistoi na miejscu parkingowym dla niepełnosprawnychstoi na pasie ruchu lub na pasie do poruszania się pojazdów komunikacji miejskiej stoi na ścieżce dla pieszych lub rowerzystów lub na ścieżce rowerowejznajduje się na lub w odległości pięciu metrów przed przejściem dla pieszych, przejściem dla rowerów lub przejazdu rowerowego. Można również odholować pojazd, jeśli jest objęty zakazem prowadzenia pojazdu, brakuje tablicy rejestracyjnej, nie wolno z niego korzystać z powodu niezapłaconego podatku od pojazdów, kiedy ubezpieczenie komunikacyjne lub właściciel ma długi związane z parkowaniem opłaty przekraczające 5000 SEK. Pojazd jest zwykle odholowywany na jeden ze specjalnych parkingów (uppställningsplats). Oczywiście – na koszt właściciela. Policja musi być powiadomiona, kiedy gmina (kommunen) lub lokalna jednostka szwedzkiego urzędu transportowego (trafikverket) zadecyduje o holowaniu pojazdu. Jeśli twój pojazd został niesłusznie odholowany – zgłoś się na policję. Jeśli spytana o parkowanie w Szwecji, miałabym udzielić komuś najważniejszych rad, to powiedziałabym: – używaj P-skiva, jeśli jest wymagana– pamiętaj, że parkując wzdłuż ulicy nie można parkować w kierunku przeciwnym do kierunku jazdy– parkuj w liniach, nie stawaj kołem na linii– LAST PLATS – nie służy do parkowania – jeśli masz taką możliwość – po zaparkowaniu swojego samochodu spróbuj zapytać kogoś, czy stoisz dobrze – i jak długo możesz tak stać! Zobacz też mój inny wpis, gdzie napisałam o tym, jak jeździć samochodem w Szwecji. Informacje we wpisie „Parkowanie w Szwecji” oparte są na: Prawo ruchu drogowego – Trafikförordningen (1998: 1276)Rozporządzenie w sprawie znaków drogowych – Vägmärkesförordningen (2007: 90)Ustawa o opłatach parkingowych – Lag om felparkeringsavgift (1976: 206)Rozporządzenie w sprawie opłat parkingowych – Förordning om felparkeringsavgift (1976: 1128)Rozporządzenie w sprawie definicji ruchu drogowego – Förordning om vägtrafikdefinitioner (2001: 651)Ustawa o przemieszczaniu pojazdów w niektórych przypadkach – Lag om flyttning av fordon i vissa fall (1982: 129)Ustawa o opłatach kontrolnych za nielegalne parkowanie – Lag om kontrollavgift vid olovlig parkering (1984: 318)Rozporządzenie w sprawie ruchu pojazdów w szczególnych przypadkach – Förordning om flyttning av fordon i vissa fall (1982: 198) ilustracje są uproszczone. Wpis został utworzony na podstawie materiałów szwedzkiego Ministerstwa Transportu stanowi on przełożenia obecnego stanu prawnego, a jedynie treść pomocniczą w interpretacji szwedzkich oznaczeń drogowych, mając na celu ułatwienie korzystania z dostępnych źródeł w języku szwedzkim. Autor nie ponosi odpowiedzialności za niewłaściwe tłumaczenie oraz nieaktualne informacje. Zadanie z ustawiania tarczy parkingowej – rozwiązanie Opcja 1 – ustawiasz tarczę na 3-cią, z myślą, że wrócisz do samochodu przed 8. Efekt? Wracasz przed 8, widzisz mandat za szybą. Kontroler biletów stwierdził, że stoisz od 3 popołudniu dnia poprzedniego, wykraczając o 1 godzinę poza czterogodzinne ograniczenie. Opcja 2 – ustawiasz tarczę na 8. Możesz stać w tym miejscu do 12. Sprawdź moje inne wpisy!
a7QmOrU. wpkzko7iny.pages.dev/102wpkzko7iny.pages.dev/173wpkzko7iny.pages.dev/190wpkzko7iny.pages.dev/9wpkzko7iny.pages.dev/90wpkzko7iny.pages.dev/134wpkzko7iny.pages.dev/261wpkzko7iny.pages.dev/212wpkzko7iny.pages.dev/254
zakaz parkowania w dni parzyste
